Culturen en Ethiopische uren

Ik spreek inmiddels een paar woordjes Amhaars, de honden en moskee hoor ik niet meer en het leven hier voelt al als normaal aan.

Ik heb ruim de tijd gehad om de stad te verkennen. Vanaf de wijk waar ik zit gaat er een treintje, het is een soort kruising tussen een metro en een trein en hij gaat héél langzaam, richting het centrum. Het is de eerste van zijn soort in heel Afrika en slecht een jaar oud. Op spits momenten kan hij enorm vol zitten en ik ben er achter gekomen dat ze niet geheel waterdicht zijn.

Ik vind de stad eigenlijk niet zo speciaal. Hij is groot en druk, het is de vierde stad van Afrika. Er zijn ook niet veel bezienswaardigheden dit komt vooral doordat het een jonge stad is. Het is wel leuk om het dagelijks leven van de Addisnaren te zien. Soms zijn de dingen hier heel onwerkelijk, op een grote rotonde staat een groot warenhuis (inclusief bioscoop) die groot verligt wordt met verschillende kleuren led verlichting en een enorm scherm waar filmpjes op worden afgespeeld. Aan de overkant van de rotonden staan kisten van golfplaten iets groter dan grafkisten waar mensen in slapen. Ethiopië is het derde armste land van de wereld maar als ik hier in rijke wijken rond loop heb ik dat amper door. Addis is absoluut geen weerspiegeling van het land. Hier heb ik bijna altijd redelijk goed internet, bereik, stromend water en stroom. In grote delen van het land zijn deze alle drie niet verkrijgbaar.

Ze houden in Ethiopië erg van koffie. Het liefste met een koffie ceremonie. Hoewel ik eigenlijk geen koffie drink kwam ik er niet onderuit een paar keer zo’n ceremonie bij te wonen. Een kleed word bedekt met een soort gras en daar boven op word een traditioneel dienblad met kleine kopjes en schoteltjes geplaats. Er word ook een klein bakje met houtskool en kruiden die een bijzondere geur verspreiden bij gezet. Op een traditionele brander worden de bonen gebrand waarna de koffie gezet kan worden. De koffie is erg sterk en ze drinken hem uit kleine kopjes die ze het liefst voor de helft vullen met suiker. Bij de koffie hoort ook popcorn, die is een stuk lekkerder dan de koffie.

Mijn haren waren voor vertrek eigenlijk al aan knipbeurt toe dus ben ik hier naar de kapper gegaan. Om te voorkomen dat ik met rasta’s terug kwam nam ik een Ethiopische collega mee. We gingen een klein gebouwtje binnen wat ze “beauty salon” noemen. Terwijl de kapper met mijn collega in het Amhaars over mijn haar praten wordt ik naar een klein kamertje gestuurd waar een vrouw, met mijn zelf meegebrachte shampoo, mijn haren wast. Ik word op een stoel gezet en krijg krulspelden ik mijn haar. Een netje erover en ik word ruim een half uur onder een droogkap gezet. Ik ben op dat moment stiekem een beetje bang dat er iets vreselijks uit gaat komen. Met een Beatrix kapsel ga ik dan eindelijk op de kappers stoel zitten. Met behulp van een stijl tang, die heeft de kapper in verschillende soorten en maten, kamt hij de krullen uit mijn haren. Hij lijkt zonder veel zorg een pluk van mijn haar af te knippen. Naar dat hij snel meer plukken eraf knipt wordt het duidelijk dat hij er toch echt iets moois van maakt!

Het pre-regenseizoen is begonnen, een regenbui kan van Addis een grote modderpoel maken, de stroom uit laten vallen en de stad ontregelen. Hoewel er veel water uit de lucht komt stroomt er al bijna 3 weken geen water uit de douche, wc en kranen in het Geust House.

Ondanks dat ik nog niet veel plekken van het land heb gezien heeft het land wel veel indruk op me gemaakt. Er zijn maar weinig dingen die hier het zelfde gaan als ik Nederland. Ze hebben zelfs een andere klok en kalender. Op straat lopen zo weinig westerse mensen dat ik onderhand ook bijna met openmond naar een andere “forounji” staar. De armoede van het land is in veel dingen terug te zien. Ik heb nog niet een straat gezien zonder gaten in de weg en een verharde stoep is hier zeker luxe. Er zijn veel sloppenwijken, zwervers (mannen, vrouwen en kinderen) en een T-shirt dragen met een gat erin is helemaal niet bijzonder hier. Maar het land is wel in opbouw en heeft een groeiende economie. Overal wordt gebouwd; sloppenwijken worden verruild voor kantoor gebouwen, flats en hotels. De stad is velen maler groter dan een paar jaar geleden en overal worden nieuwe wegen aangelegd. Het basis onderwijs is voor iedereen gratis waardoor de kinderen van nu betere kansen hebben in de toekomst.

Morgen komen mijn ouders en dan gaan we 2 weken lang rondtrekken door het land, we gaan naar het noorden en waar de wind ons precies brengt zullen we zien.